Adress

Just a note: if you'd like to receive any mail from South Africa- please let me know your address and I'll find a nice African postcard for you! I always love to get postcard so my address is: :)
(don't forget to read the other 4 blogs I just posted. I don't always have the chance to blog so I save it and just post alot at once- sorry for that!)

Als je het leuk vindt om post uit Zuid-Afrika te krijgen, laat me je adres weten en ik zal een mooie Afrikaanse kaart voor je uitzoeken!:) Ik vind het echt enorm leuk om post te krijgen, dus mijn adres is: :)

(Vergeet ook niet om de andere 4 blogs te lezen die ik net heb gepost. Ik heb niet altijd toegang tot internet, dus spaar ik het op and plaats ze allemaal in een keer- sorry!)

And now my address:

Jolanda Bout

Inca flat 2

Groenkloof Campus

University of Pretoria

Pretoria 0002

South Africa

Transport Problems!!

Waiting for the train with Sylvia and Diane
Wachten op de trein met Sylvia en Diane

Something else that is really different from Holland is the distance to everything. I think I already said it another blog that Pretoria is very spread out, and everything is far away- for that reason everyone has a car, except us of course. To get to school was quite complicated! The first morning prof. Slabbert dropped us off, but we just had to see how to get back (it took us 30 minutes by car to get there!) The vice-principal Mrs. Le Roux had asked several people if they accidently pass by Groenkloof (were we live), but noone did- or at least no-one was willing to give us a ride. Then there were 2 black girls who also live at Groenkloof and also do a teaching practise at Cornerstone. They said they came by train and we could go with them. At first we were fine with that- till we got different reactions from other staff members. Varying from “Are you crazy?!!” to “If you were my daughter and someone would force you, which is happening more or less now, to take the train- I would kill that person!!!” This was very convincing, but nonetheless we had to take the train because there was no other option. Apparently the train is the cheapest transportation in South Africa, so only the poorest (black) people take the train and sometimes bad things happen on the train. We only found out later, but apparently two weeks ago people burned down 5 trains because they didn’t come (due to a lack of electricity, thanks to the powercuts). So you don’t want to be in the middle of that!! We actually had a good time on the train, it was quite fun and interesting and nothing happened. We travelled with the two girls, Diane and Sylvia, and had no problem at all. The worst thing about the train was that it is 25-30 minute walk from our apartment, and that’s not the bad thing- but there is a steep hill between us and the train station. This meant that we had to leave at 6.15 in the morning (get up at 5.30!) in order to be at school at 7.15… In the afternoon it was even worse because we always had to wait an hour for the train, and then climb the steep side of the hill- while the rain was POORING down!! But it was an interesting experience that not a lot of Afrikaners have!:)

Iets wat ook heel anders is dan in Nederland is de afstand naar alles! Ik heb het denk ik al gezegd in een andere blog, maar Pretoria is heel gespreid, en alles is ver weg- daarom heeft ook iedereen een auto, behalve wij natuurlijk. Om naar de school te komen was best ingewikkeld. De eerste ochtend heeft Prof. Slabbert ons afgezet en moesten we maar zien hoe we ’s middags weer naar huis kwamen. Mevr. LeRoux, de onderdirectrice, heeft wel rondgevraagd of er soms mensen zijn die voorbij Groenkloof komen op weg naar huis, maar dat was niet het geval- of daar was in ieder geval niemand die ons een lift aanbood. Er waren ook 2 zwarte meisjes, die ook op de Groenkloof Campus bleken te wonen en zij kwamen met de trein. Zij boden dus aan dat wij wel met hun meekonden. En wij waren wel ok met dat- waarom niet? Totdat we de reactie van de verschillende docenten hoorden- variërend van: “zijn jullie gek of zo?!!” tot “Als je mijn dochter zou zijn en iemand zou je dwingen- wat nu eigenlijk gebeurt- om met de trein te gaan, ik zou die persoon vermoorden!!!” Dit klonk heel overtuigend- maar ja, wij hadden nog steeds geen andere optie dan met de trein te gaan. Een grappig feit is dat bijna niemand ooit met de trein is geweest, maar iedereen heel geschokt is dat wij het wel doen! Blijkbaar is de trein de allergoedkoopste transport vorm, dus alleen de allerarmste (zwarte) mensen maken er gebruik van en soms gebeuren er minder leuke dingen op de trein. We hoorden pas nadat we met de trein waren geweest- dat ongeveer 2 weken geleden mensen 5 treinen in de brand hadden gestoken omdat die niet reed (dankzij gebrek aan electriciteit- door de powercuts). Daar wil je dus niet tussen zitten!! Wij hadden geen enkel probleem met de trein, het was eigenlijk wel leuk. We ‘reisden’ samen met Diane en Sylvia-de twee andere stagaires en alles ging goed. Het enige vervelende was dat we nog steeds best wel ver van ons huis waren- en dus erg vroeg op moesten! Het was ongeveer 25-30 minuten lopen vanaf ons huis, en dat was niet persé een probleem. Maar het feit dat er een best wel steile heuvel tussen ons huis en het station was wel! We moesten elke ochtend om kwart over 6 weg om om kwart over 7 op school te zijn. Terug was nog vervelender omdat dat de steile kant van de heuvel was (echt steil!) en we dus naar boven moesten “klimmen” in de STROMENDE regen! Maar het was in ieder geval een interessante ervaring die niet veel Afrikaners ooit meegemaakt hebben!!:)
Marloes and Renke discussing the day while waiting for our ride
Marloes en Renke zijn de dag aan het bespreken terwijl we op onze lift wachten

After two days there was so much commotion about us travelling by train that there was finally someone who said that she could take us- she had to drive a bit further, but that was better than us going by train. We were actually quite surprised by all the comments and really shocked people because as said, everything was fine on the train! But well, there was this one lady- she drove us once and picked us up the next morning (we still had to get up at 5.30) but she lost her way- and there suddenly was another teacher who actually passes Groenkloof! Normally she drives around the city though- takes the highway to avoid traffic. But in the afternoons she comes by our campus. So now she takes us home and picks us up in the morning and we can get up half an hour later- at 6!!

Na twee dagen of zo was er zoveel commotie over het feit dat wij met de trein gingen dat er eindelijk iemand was die aanbood om on seen lift te geven. Ze moest er wel voor omrijden, maar dat was dan beter dan dat wij met de trein gingen! We waren eigenlijk best wel verbaasd over al het commentaar en de geschokte reacties- omdat wij geen enkel probleem met de trein hadden. Maar deze mevrouw, mevr. Meijer heeft ons dus thuis afgezet en de volgende morgen ook weer opgepikt, maar ze wist de weg niet zo heel goed:) Toen bleek dat er nog een docent was- die letterlijk langs de campus kwam!! ’s Ochtends neemt ze alleen de snelweg, maar ’s middags komt ze gewoon langs onze campus. Nu neemt zij ons mee ’s middags en rijdt ’s ochtends ook maar door de stad. We kunnen nu zelfs een half uur later opstaan- om 6 uur!

It’s not just a car that drives us around now- it’s a huge 4 by 4:)
Het is ook niet zomaar een auto die ons nu rondrijdt- het is een enorme 4 x 4!:)

School!!!

This is going to be a long story, so better have some time to read it!:)

Last Tuesday we finally went to Cornerstone College- where we will be teaching till the beginning of May! It was very exciting! I don’t even know where to start writing! It feels that if I start, I won’t stop writing anymore. It is so different than what I am used to and really hard to describe. You actually have to see it yourself to really understand what it is like- really hard to describe the sphere. It is very very strict!! Never been on such a strict place before, and I’m even part of the staff so carrying out the strict policy!:) There are clear rules on everything, even the kind of underwear girls (!) have to wear under their uniform! Mrs. Hurlin is in charge of everything! I wrote in my journal that “she is like a thunderstorm on high golden heels who’s everywhere, knows everything and is in charge of everything. She does have a human side and fights as a tigress for her welps- the pupils. She is a really strong woman, with a really strong vision and mission and despite all the cultural struggles- or maybe thanks to the culture- is able to carry out her vision and nothing but her vision. She knows exactly what she wants and accomplishes that! She is the example that a strong will can get you very far. She isn’t only strong in thinking out plans, but she actually puts them into action. She doesn’t care what people think of her, she has a boosting self-esteem! I can’t help it, I just admire her!” So she definitely is an interesting character!

Vorige week dinsdag was het dan eindelijk zover- we gingen naar Cornerstone College, waar we tot begin mei zullen lesgeven! Ik weet niet waar ik moet beginnen met schrijven, als ik begin stop ik denk ik niet meer. Het is zo anders dan alles wat ik gewend ben- erg moeilijk om te beschrijven. Je moet er eigenlijk gewoon zelf bijzijn om echt te begrijpen hoe het is- maar ik zal een poging doen! Het is een heel, heel erg strenge school! Ik ben echt nog nooit op zo’n strenge plaats geweest- en ik ben zelfs personeel dus moet ook het beleid uitvoeren!:) Er zijn erg duidelijke en strenge regels voor alles, zelfs voor wat voor ondergoed meisjes (!) moeten dragen onder hun uniform! Mrs. Hurlin is de koningin in Cornerstone world. Ik schreef in mijn dagboek “ze is als een donderstorm op hoge gouden hakken die overal is, alles weet en alles doet. Ze heeft echter ook een menselijke kant and vecht als een tijgerin voor haar welpen- de leerlingen. Ze is een enorm sterke vrouw, met een duidelijke visie en missie en ondanks- of misschien wel dankzij- de cultuur is ze ook een staat om deze visie te volgen en dan ook niets anders als haar visie. Ze weet precies wat ze wil en bereikt dat ook. Zij is het voorbeeld dat een sterke wil je erg ver kan brengen. Ze is niet alleen sterk in het uitdenken van plannen of opkomen met ideeen, maar vertaalt die dan ook nog naar de praktijk. Het maakt haar niet uit wat mensen van haar denken- ze heeft een enorm zelf vertrouwen- Ik kan er niets aan doen, maar ik kan haar alleen maar bewonderen!” Ze is dus absoluut een interessant persoon!

If you punish a person, you have to write it down on a form and give that to Mrs. Hurlin, if you come late you have to call Mrs. Hurlin in Person, Mrs. Hurlin’s voice comes in every lesson with announcements varying from “there is phonecall for Mr. G” to “ the daughter of our beloved teacher has gotten an accident and broke her neck- can we please pray for her?!” to X and X have detention because they didn’t update their diaries” to “I got complains about talking during the lesson. Know that you’re not only wasting your own education, but also that of the ones around you. Your parents are paying a lot of money to give you the chance to get educated- so every educational minute has to be effective and therefore talking is UNACCEPTABLE!!” It’s amazing- but she knows everything that’s going on in school! Every morning there is a staffmeeting where she addressed the staff with all the details of the day.

The picture shows the assembly of the school- once a week the whole school comes together. It’s amazing how this goes! There are about 700 pupils, and they all have to come to this one hall- how long do you think that takes? It’s amazing, but it doesn’t take more than 10 -15 minutes and they’re all seated and quiet- waiting for what’s coming!

Als je een kind straf geeft, moet je dat op een formulier doorgeven aan mrs Hurlin, als je te laat komt, moet je Mrs Hurlin in persoon bellen, Mrs Hurlin’s stem schalt door elke les met announcements die reiken van ‘er is telefoon voor Mrs le Roux” tot “de dochter van een van de leraren heeft een ongeluk gehad en heeft haar nek gebroken, graag julllie gebed” en van “Jantje en Pietje hebben detention omdat ze te laat zijn” tot “ik hoorde iemand praten in de klas, weet dat je met praten niet alleen je eigen onderwijs verstoord, maar ook dat van anderen en realiseer je dat je ouders veel geld betalen voor deze school. We moeten elke minuut laten tellen, dus schaam je, ik wil geen woord meer horen!” Ze is overal en weet alles! Elke morgen is er een vergadering van alle leraren waarin zij de dag doorspreekt.

De foto is een foto van de assembly- een keer per week komen alle leerlingen samen en het is echt verbazingwekkend hoe dat gaat! Er zijn ongeveer 700 leerlingen die dus allemaal in een hal samen moeten komen. Hoe lang denk je dat het duurt voordat iedereen zit en stil is? Het is echt niet te geloven- maar het duurt echt niet langer dan 10-15 minuten tot iedereen zit en stil zit te wachten op dat wat gaat komen!

As you understand, discipline is very big on Cornerstone! The pupils are not allowed to talk in the corridor while moving on the next lesson. The teacher on duty warns them or even gives detention when there is talking in the corridor. The teachers are very strict and yell at the students and threaten them with detention! The pupils- or learners as they are called here- are very nice and friendly. They will always say “yes ma’am, do ma’am” and are very polite! Almost scary! The funny thing is that there is a nice atmosphere, there is a lot of humour and fun. The pupils themselves see the use of these strict rules and encourage you even to apply them! I have to admit that it’s actually quite nice and I get used to it real quick! It’s probably going to be hard to teach in a Dutch school again!:)

The picture is not put in scene- but a real situation! The pupils are working when they get an assignment- they actually listen to and respect the teacher (otherwise: detention!:)

Zoals je begrijpt staat discipline hoog in het vaandel op Cornerstone. De leerlingen mogen op de gang niet praten en worden tijdens het lopen aangemoedigd) door de leraren. De leraren zijn heel erg streng en en schreeuwen tegen de leerlingen en bedreigen hun met straf! De leerlingen zijn erg aardig en vriendelijk en erg beleefd- bijna eng! Zullen altijd zeggen “yes ma’am, no ma’am Grappig is dat er wel een goede sfeer heerst, er is veel gevoel voor humor en het is ook leuk. De leerlingen zelf zien het nut in van al deze streng regels en moedigen je zelfs aan om ze toe te passen! I moet toegeven dat het best prettig lesgeven is and ik er snel aan gewend ben! Waarschijnlijk wordt het lastig om weer les te geven in Nederland!:)

De foto is niet in scène gezet maar een echte situatie! De leerlingen gaan aan het werk wanneer ze een opdracht krijgen- ze luisteren naar en respecteren de docent (anders: straf!:)
My subject is life orientation and very broad! Very interesting and very very practical! It’s divided into 4 different categories: Personal development, Social development, Physical wellbeing and Orientation on career etc. It is a compulsory subject in all grades (8-12) because the government sort of hopes that through this subject the pupils will be better prepared for life and have better chances. It actually provides different tools to deal with life. It varies from stress management to goal setting to environmental problems to sexual education to self awareness/esteem to career planning. Quite a challenge for me to teach all these things- especially the sexual education! I have already taught some lessons because my mentor suddenly had to leave and left me unprepared with 6 different classes throughout the day! The classes are huge here- a small one has 32 and the biggest one has about 45 pupils in it. But they behave pretty well, so it isn’t too bad- though it does make things complicated. SO I really dived into the deep end- and I survived.

Mijn vak is Levens orientatie en erg breed! Het is erg interessant en enorm praktisch. Het is opgedeeld in 4 verschillende categorieën: Persoonlijke ontwikkeling, Sociale ontwikkeling, Lichamelijk welzijn en Oriëntatie op je carrière. Het is een verplicht vak in ALLE klassen omdat de overheid een soort van hoopt dat door dit vak de jongeren beter op het leven voorbereid zullen zijn en daardoor ook betere kansen hebben. Het vak geeft eigenlijk verschillende hulpmiddelen om met het leven om te gaan:) Het varieer van stress management to doelen stellen tot milieu problemen ot sexuele voorlichting (incl. HIV/AIDS onderwijs) tot zelfwaardering/beeld. Een behoorlijke uitdaging voor me- voor de sexuele voorlichting ect- dacht dat dat bij biologie hoorde! Ik heb al een aantal lessen gegeven omdat mijn mentor onverwachts weg moest- en mij onvoorbereid achter liet met nog 6 klassen te gaan! De klassen zijn echt enorm hier- een kleine klas heeft ong. 32 lln en de grootste ongeveer 45. Maar het ging eigenlijk best wel goed- de leerlingen werkten mee en vonden me geloof ik wel interessant- nu maar hopen dat het zo blijft!:)

They ask me different questions that teach me a lot about themselves actually. It’s almost a bit sad, sad in the sense that I can’t imagine any 8 grader in Holland asking me if the politicians in my country are also corrupt and if Zuma would be able to get power. If teen pregnancy is a big problem in Holland as well. Or if rape happens often- shows the mindset of these children. I’m pretty sure that there are several of the girls in my classes that have been raped and maybe even have been pregnant of in some cases even have a baby. The funny thing was that they asked about weddings in Holland and if the family of the groom- or the groom himself- had to pay cows, or money worth the cows, to the brides family. They were very excited that they could understand some of my language since it is very much like Afrikaans (that they don’t necessarily like a lot, but have to take anyway). My mentor is a black woman- well I think she’s coloured –she’s not really black. She is also the counsellor of the school and a very interesting and funny lady. Talking about environmental problems she said in response to a pupil who said- we have to educate people- “well, you know what they say! If you want to hide information for black people, just put it in a book and they’ll never know!” A white teacher could never say this, but now they just laugh at her. We have the most interesting discussions in class. The pupils are fairly open and sometimes sad things come up, but they can also have fun. We were talking about the man-woman relationship and how that can end up in an abusive relationship (as happens often here) when one guy said: If I were a girl, I’d know what to do- I would just marry a millionaire!” and he was totally serious.

Ze vragen me verschillende vragen- die me heel veel over hunzelf leren. Het is bijna een soort van triest, triest in de zin van dat ik me niet een Nederlandse eerste klasser kan voorstellen die nadenkt over corruptie en of corrupte politci (zoals Zuma) aan de macht zouden kunnen komen. Of tiener zwangerschappen een groot probleem zijn in Nederland, of verkrachting vaak voorkomt. Deze vragen laten duidelijk zien waar deze kinderen aan gewend zijn. Ik weet zeker dat er verschillende meisjes op school zijn die verkracht zijn en misschien zwanger zijn geweest of misschien zelfs een baby hebben gehad. Er waren ook grappige vragen zoals de vraag of mannen in Nederland ook bruidschat moeten betalen aan de familie van hun bruid- en of die bruidschat dan ook daadwerkelijk in koeien moest, of dat het ook de waarde van de koeien in geld mocht zijn. En dan vervolgens heel verbaasd zijn als er helemaal geen sprake is van een bruidsschat!:) Ze waren ook helemaal excited dat ze ook een beetje Nederlands kunnen verstaan (omdat het zo op Afrikaans lijkt- wat ze niet erg graag spreken trouwens). Mijn mentor is een donkere vrouw, ze is ook de- hoe zeg je dat in het Nederlands- de counsellor ( geeft psychische hulp etc). Ze is erg interessant en grappig! Tijdens een les over milieu problemen zei ze als antwoord op een leerling die zei dat we de mensen moeten onderwijzen: “je weet wat ze zeggen- als je informatie voor zwarte mensen wilt verstoppen moet je het in boeken zetten en ze zullen het nooit weten!” Een blanke docent zou hier natuurlijk echt nooit mee weg komen, maar nu moest iedereen hard lachen. We hebben de meest interessante discussies tijdens de les. Waarom het altijd mannen zijn die wildplassen en (bijna) nooit vrouwen. En tijdens een les over de man-vrouw verhoudingen en hoe dat kan eindigen in een slechte relatie (zoals hier vaak gebeurt) zei een jongen “Als ik een vrouw zou zijn, zou ik het wel weten! Ik zou gewoon met een millionair trouwen!” en hij was echt heel serieus!:)
Today it was the birthday of my mentor- and the pupils were so sweet! They sang/danced Happy Birthday to her and several of the pupils came specially to her classroom to wish her a happy birthday and give her a big hug! She is very loved among the pupils and also among the staff! I’m lucky that she’s my mentor- Im sure that I’ll learn a lot from her!

Vandaag was het de verjaardag van mijn mentor- and de leerlingen waren zo lief! Ze zongen/dansten Happy Birtday voor haar and sommige leerlingen kwamen zelfs speciaal naar haar lokaal om haar te feliciteren en een knuffel te geven! Ze is erg geliefd bij de leerlingen en ook bij de docenten. Ik heb geluk met haar als mijn mentor- Ik weet zeker dat ik heel veel van/bij haar leer!

Decorating the house!

My room, and actually the whole apartment looked very sterile- so as long as we are here we’ve been looking for something on the wall. We didn’t find anything till we went to the market in Hatfield, with lots of crafts. This is a painting on fabric- hangs in my room:)

Mijn kamer, en eigenlijk ons hele apartement zag er erg sterile uit. Zo lang we hier zijn, zijn we eigenlijk al op zoek naar iets om op te hangen. We hadden nog niets gevonden, tot we naar de markt in Hatfield gingen met heel veel Afrikaanse handgemaakte dingen. Dit is een schildering op stof- hangt in mijn kamer:)
I saw this painting and I loved it! Whenever I thought of Africa I thought of scenes like this! The artist had loads of paintings, but I liked this one best. It’s quite big and has three elephants on it- you can’t see the whole painting and it hangs in our living room.

Toen ik dit schilderij zag was ik gelijk verliefd! Altijd wanneer ik over Afrika dacht had ik een beeld zoals dit in mijn hoofd! De schilder had echt heel veel schilderijen- maar dit was toch echt de mooiste! Het is behoorlijk groot, er staan drie olifanten op. Het hangt in de woonkamer.

And of course the South African Flag! Hangs in the living room as well!

Work that needs to be done!:)

The first week that we were here it was very wet! It seemed Holland during a rainy summer! People told us that they’d never experienced so much rain in such a short time. It was just grey and rained for days in a row! For us nothing special, but for the Africans it is! Anyway- we needed to do our laundry and since we do have a dryer but it isn’t working we had to come up with an other solution- so we used the bars:) We have bars in front of the door and in front of the window- so easy solution, buy a line and tight it up!:) The bars are really useful for underwear!:)

De eerste week dat we hier waren was het erg nat! Het leek wel een gewone Hollandse zomer! Verschillende mensen vertelden dat ze nog nooit zo veel regen in zo een korte tijd gehad hadden! Het was gewoon grijs en regende voor dagen in een rij! Voor ons niets bijzonder, maar voor de Afrikanen is het heel ongewoon. Maar goed- we moesten dus onze was doen en aangezien we wel een droger hebben, maar die het niet doet moesten we een oplossing bedenken- dus hebben we onze tralies gbruikt! We hebben tralies voor de deur en ook voor het raam, dus een makkelijke oplossing- koop een waslijn en hang m op!:) De tralies zijn erg handig om ondergoed aan op te hangen!:)
Saturday the weather was finally as it is supposed to be! So we carried our tables and chairs outside (we don’t have the key of these bars- so have to walk around!) so that we could work outside. We also had washed our sheets, so we spread them out on the grass so that they would dry and be extra white!:) The bars were still useful though- because we could still get electricity for our laptops:)

Zaterdag was het weer eindelijk zoals het hoort te zijn! We hebben toen onze tafels en stoelen naar buiten gedragen (we hebben geen sleutel van de tralies voor de terras deur dus moeten we omlopen!) zo dat we buiten konden werken. We hadden ook onze lakens gewassen en die konden nu mooi drogen op het gras- en extra wit worden!:) De tralies waren nog steeds handig want we konden nu gewoon onze stekkers in het stopcontact doen en met onze laptops buiten zitten!:)
HELP- I can’t get out!!!


At the right side of the bar!
Beat the sheets!:)

Lakens kloppen;)

Pfff…. Work done!

just so that you know...

Hi all-
just a quick message to say that I changed my settings, and from now on everyone can leave comments, so please do! I dont really have time to email everyone in person- but I still would like it VERY much to hear from you!!

Hoi allemaal,
even een snel berichtje om te zeggen dat ik de instellingen heb veranderd en dat van nu af aan iedereen een comment achter kan laten- doen alsjeblieft! Ik heb niet erg veel tijd om iedereen persoonlijk te mailen, maar vind het ERG leuk om van jullie te horen!!

Shocklog!!

An assignment we got from school is to write a ‘shock log’- the idea behind that is that we have to describe our impressions before the first week is over. The things that really strike us as weird, odd, or nice and then at the end of our stay we have to go back to this and see how we see these things now and that measures how we adjusted to our new culture- quite interesting! I wrote this whole story, and then thought that it actually will be interesting for all of you as well. For school everything is in English, and I don’t really feel like translating everything- but since my mom and two aunts are following English lessons- Im sure everyone will be ok!:)

Ok, voor degenen die het toch niet helemaal volgen zal ik er ook korte Nederlandse beschrijvingen bijzetten:) Voor school moesten we een verslag schrijven van onze eerste indrukken zodat we later kunnen zien hoe aangepast we zijn aan onze nieuwe cultuur- maar deel dat ook maar met jullie:)

Someone from the University of Pretoria was there to pick us up and drove us to the main campus of the university and finally our own campus where we will live the coming months. He was very friendly and very helpful! It was very strange though to drive at the left side of the road. The driving itself isn’t so bad- but turning off streets, changing lanes- really strange! I don’t think I’ll be able to drive here myself very soon- first get used to this way of driving! I’d go wrong at the first turn! What also became clear during the drive to Pretoria is that Pretoria is very wide spread- as apparently a lot of South African cities. It doesn’t look like a city at all because it’s really wide and set up with a lot of space every where. Pretoria has 2 million inhabitants- including all the suburbs and is spread out over an area from 66 by 45 km- which is pretty big I think! We were already wondering about that because we flew over Johannesburg, but it didn’t look like a big city at all, more like small towns very close to each other.

Pretoria is erg uitgebreid, het ziet er totaal niet uit als een grote stad, meer als kleine stadjes dicht bij elkaar.

All the people here are very friendly and helpful, and have a good sense for humour and are joking a lot- which is a bit strange to me, since people in Holland don’t really do that- the joking part. In Holland it’s just straight to business. Here people ALWAYS ask first: “hi- how’re you doing today?” and expect you to say “good- how about you?” or something like that. After you’ve finished this, you can come to your point. When you leave people say “See you, ehmm… don’t know when, at some point- otherwise enjoy your stay!” I really like this part, it makes you feel as a person and not so much as a number.

Iedereen hier is heel erg vriendelijk, en absoluut niet direct in het benaderen van elkaar. Iedereen vraagt eerst altijd: ‘hoe gaat het met je vandaag?’ en dan wordt je verwacht ‘goed- en met jou?’ oid te zeggen. Ook als je weg gaat zeggen ze altijd tot ziens- ooit! Erg leuk!

The University here works a bit different I think, than Dutch universities do. We still needed to register and didn’t have any information because we just missed the letters that were send to us in Holland. We went to ask about that- and without even asking our names, or something else the lady behind the desk told us that we were not in the system! We must have looked really puzzled because then she told us that she can’t do anything for us because she can’t change the system or add people to it- security has to do that. We have to register first and make copies of our passport (apparently she understood that we were international students) so that the University could call Homeland Security (or something similar to that) and tell them that we arrived and are part of the University for now, and call them again once we leave to assure them that we’re no longer part of the University. Safety is a really big issue here. The campus is guarded, every house has a personal guard and all doors and windows have bars. I had expected that, and wasn’t so shocked by it. I had experienced these kind of things before. But what really surprised me was the security system the university works with. You first have to be approved by security, otherwise you can’t get registered with the University. We went to register and the day after we got our student card, but we’re still not approved and in the system and until that happens we can’t use any of the University facilities like the library.

Het universiteitssysteem werkt hier wel n beetje anders, vooral voor veiligheids redenen. Maar het is wel heel irrant, want we worden van het kastje naar de muur gestuurd en weer terug omdat wij blijkbaar niet als normale studenten geregistreerd zijn, maar een bijzondere status hebben en dus niet in het systeem terug komen- stapje bij stapje wordt alles geregeld- ooit kunnen we wel gewoon alles gebruiken- hopelijk!:)

While walking around we literally didn’t see any white person walking, just black people. There was 1 white guy- but he was running. What we also noticed is that, apparently, it is very popular for black men (!) to lie on the grass under a tree. When we saw women, they were just walking or sitting down on something, but never lay down in the grass as well. A big challenge was, and still is, to cross the streets. First of all the cars come from a different direction that I’m used to. So I consciously have to think ‘look to the right first, then to the left and to the right again’- as long as I think about it, I don’t run into trouble. But this works only when there are no traffic lights. If there are traffic lights it should be easier, but it really isn’t! We still haven’t totally figured out how it works. The problem with it is that if you wait till it’s green for pedestrians and then start walking it’s red again before you’ve even crossed half of the street! It is really impossible to cross the whole street during the green light! We figured that it is sort of a puzzle and that you have to figure out when it’s your turn to walk and then start walking when the light shows red for the cars. But this can be quite complicating when the cars can come from four different directions! However, it’s getting better every time- but still a challenge!

Alleen zwarte mensen lopen hier, de witte mensen hebben een auto. Behalve wij dus! Oversteken is de grootste uitdaging hier! Het is echt niet logisch, en ik snap er niets van! Er zijn wel stoplichten, maar het is niet zo dat je pas moet gaan lopen als het groen is, want dan red je het niet tot de andere kant van de straat. We hebben al verschillende theorieën over hoe het werkt- en steken nu maar een beetje op hoop van zegen over!

What really shocks me is that there is still such a big division between white and black people! As I already said, there are no white people walking. When we walked to main campus (a 1 hour walk) and via the mall back home (another hour) the people at the international office (all white) where really shocked that we walk. They also call the mall far away- while it’s only a 40 minute walk. However, during these walks we haven’t seen white people walking, just black people. The people working at the supermarket, taxi drivers, most waiters, gardeners, security people are all black!! We went out in Hatfield yesterday evening and had dinner at one of the restaurants and that was the first time that we saw black and white people mixing up (we thought!) Afterwards we went to the square at the backside of the restaurant were different bars are and we were very amazed to find out that it was really crowed- with white people. There were maybe 3 or 4 black people among hundreds of white people. When we went home and had to wait for the taxi at the other side again we saw that at that side all the black people were. So apparently it is still very segregated.

Het verschil tussen wit en zwart is echt enorm! Het is echt bizar om dit mee te maken- zelfs in Nederland zie je niet zoveel witte mensen bij elkaar!! Iedereen is nog steeds heel erg gescheiden, de zwarte mensen gaan uit aan de ene kant van de straat, en de witte mensen aan de andere kant… heel apart!

We had asked if we could join the welcoming day for the first year students (since most people living at the Groenkloof Campus will be first year students). That was ok, so we went to the openings speech and were really surprised by a couple of things. First of all the percentage of white people (again!). We were introduced to some kind of student group and the whole board was white, I was already surprised by that. But when I saw all the new students I understood it better because there was maybe 1 black student on 50 white students. For me this was really shocking and I really would like to know why this is the case. I have to add that this was the welcoming day on the Faculty of Education, but still… Why are there so little black students?
The next shock came when the Head of the department started speeching. He said Goodmorning in Afrikaans, English and Zulu ( I think:), which wasn’t so strange, but the very strange thing to me was that during his speech he changed between Afrikaans and English without any sign that he would change. First I thought that he was just saying everything double, but when I listened more careful I found out that he was really speaking in two different languages, sometimes he even changed language in the middle of the sentence!! It was not only him doing that, but every following speaker did the same- so apparently this is very normal here. Intriguing!!

Zaterdag was de welkomsdag voor de eerstejaars studenten en wij hadden gevraagd of we daar ook aan mee mochten doen. We kwamen daar al snel op terug- omdat het toch niet zo leuk is om als eerstejaars behandeld te worden:) Bizar was dat er zoveel witte studenten waren, ik denk dat er ongeveer 1 op de 50 studenten zwart was! Ook heel bizar waren de toespraken door verschillende belangrijke mensen. Niet zozeer de toespraken op zich, maar wel het feit dat Engels en Afrikaans zonder enig aanwijsbare reden afgewisseld worden! Soms midden in een zin- er zit ook totaal geen logica in, en niemand scheen daar moeite mee te hebben!!


We also have a TV and noticed the same phenomenon in soap series. Only there they change between English and Zulu, without any reason, and in the middle of a sentence. This apparently is the practical result of a country having 11 official languages.

Ook op TV gebeurt dit! Er is een soapserie en daar spreken ze Engels en Zulu- en er wordt van taal veranderd in het midden van een zin, zonder enige reden of noodzaak… heel apart!

We were really excited about the welcoming day, because we really wanted to meet some other people and make friends and start a social life here- with not just the three of us. But it turned out differently. Apparently the houses people live in are really important in their lives. They function as a sorority/fraternity . The strange thing however is, that the students don’t get to choose where they want to belong to, or if they want to belong to the group. They are placed in a house, and that’s their group. We chickened out, partly because if we would join, Renke couldn’t come with us because the sexes are strictly separated. They are all dressed up in their house colours, have inspiring speeches towards the new students and telling them their motto’s (e.g.: “the moment you stop dreaming, you stop living!”).
After the speeches we left but we did hear from them later on. We got the impression that the first years were really drilled- we heard the typical student group shouting, songs, motto’s, mantra’s etc. and when we saw them we were really glad that we hadn’t joined them! They all looked the same! The girls from our flat (well, we live in an apartment on the side of the flat, so it’s not really our flat) were all dressed the same. Dark blue knee long skirts and dark blue shirt and a lighter blue sunshade. They walked in rows and did exactly as was told them to do! The boys looked the same as well, kaki shorts with a blue shirt and walked as soldiers behind their leaders who were all dressed up un suits with ties. I guess the bonding will be strong:)
Of course we are outsiders, and probably will stay outsiders so we can’t really comment on it- but it was sort of a shock to see what happens to the first years. Especially the fact that they are all dressed exactly the same. I had thought that they’d be happy to be done with high school uniforms, but maybe this is different- house uniforms…

De eerstejaars worden echt als eerstejaars behandeld- niet zozeer in verenigingen zoals wij die in Nederland kennen, maar hier zijn huizen. Elk huis heeft zijn eigen identiteit en motto en kleren. De eerstejaars worden dus een soort van gehersenspoeld dmv uniformen en verschillende bral liedjes- en ze worden ook enorm gedrild- blij dat wij daar op tijd van onderuit kwamen! Oh en de huizen zijn niet gemengd! Wij wonen in dit mooie grote appartement omdat Renke dan bij ons kan wonen- anders kan dat niet want meisjes en jongens zijn strikt gescheiden!

Huis Inca!

Huis Inca- our house, with Esther, the housemother on the background (still some Mexican influences;)
Huis Inca, met Esther, de huismoeder op de achtergrond (toch nog iets Mexicaans;)

around the campus

The different residences (there are three girl flats and only one with guys)
De verschillende studenten flats (er zijn drie meisjes flats en maar een jongens flat)
The backside of our apartment
De achterkant van ons apartement
Luckily there are bars, otherwise it would really easy to get in, since our door isn’t locked!
Gelukkig zijn er tralies, anders zou het wel erg makkelijk zijn om binnen te komen, aangezien onze deur niet op slot zit!
Contacting the school!!!
Contact met de school maken!!!

A tree:)
Een boom:)

second day/ tweede dag

We went to bed really early yesterday evening. I think I slept at 9 and it was wonderful! I got up at 9 this morning and shortly after that Marloes woke up. We discussed if we would go back to bed or if we would go swimming. There is a huge swimming pool at the campus that we can use for free since we live here. We decided that this would be a good start (we want to swim at least 3 times a week) but that we first needed to eat something.

Gisteravond zijn we al heel vroeg naar bed gegaan. I sliep denk ik om 9 uur- het was heerlijk! Ik heb tot 9 uur vanmorgen geslapen en vlak daarna werd ook Marloes wakker. We hebben het er even over gehad of we nog terug naar bed gingen of gingen zwemmen. Er is echt een enorm zwembad op de campus waar we gratis gebruik van kunnen maken omdat we hier wonen. We besloten dat zwemmen wel een goed begin was (we willen nl. 3x per week gaan zwemmen, minstens), maar natuurlijk moesten we eerst wat eten.

We were having breakfast (coffee+ banana’s for me) on the stairs in front of our apartment. We tried to make a nice picture of us having breakfast, but it turned out a bit different because there was no-one to take our picture, so we had to be creativeJ
The bars you see on the background is our front door.

Hier hadden we ontbijt- bananen en koffie voor mij- op het trapje voor ons huis. We probeerden om een leuke foto van ons met ons ontbijt te maken, maar aangezien er niemand was om de foto te maken moesten we creatief zijn. De tralies op de achtergrond zijn onze voordeur.

This is me in pyjama in front of our house, overlooking the campus
Ik in mn pyjama voor ons huis terwijl ik de campus overzie

In the meanwhile Renke was awake as well but didn’t want to go swimming so Marloes and I went swimming for about an hour and after that we tried to arrange several things as our student registration here at the university, so that we’ll get a student card and have access to the library (including internet) etc. This didn’t go as fast as we had hoped. The lady told us, without having asked our names or anything, that we were not in the system yet and that we had to go to the main campus to arrange this. So we had to walk over to the main campus (which is about an hour walk from here). Luckily we got a map and figured our way, we decided to take the for-sure-safe- way, which of course was the longest. But now we know a shorter way, so that it’s only 30 minutes:) It was a nice walk though, seen the Dutch Embassy- always useful to know. Walked over the Queen Wilhelmine lane (a former Dutch Queen)

Intussen was Renke ook wakker, maar wilde niet gaan zwemmen. Marloes en ik hebben een uur gezwommen. Daarna zijn we op stap gegaan om allerlei dingen, zoals onze student registrasie, te regelen, zodat we toegang krijgen tot oa de bibliotheek (waar ook internet is). Dit ging niet zo voorspoedig als we gehoopt hadden. Zonder onze namen of ook maar iets te vragen, vertelde de mevrouw ons al dat we nog niet in het systeem stonden en dus naar de hoofd campus moesten om dat te regelen. Dus moesten we naar de hoofdcampus lopen (ongeveer een uur). Gelukkig hadden we een kaartje gekregen en konden onze route uitstippelen. We besloten om de deze-weg-is-absoluut-veilig-route te nemen, die natuurlijk ook de langste was. Inmiddels weten we een kortere route, die ongeveer een half uur duurt.
Het was leuk om te lopen, we hebben de Nederlandse Ambassade gezien, over de Koningin Wilhelmina laan gelopen en allerlei interessante/mooie dingen gezien.
Everything here is guarded really well, but at the same time it’s really hard to miss the beauty of nature…

Alles is hier enorm goed beveiligd, maar tegelijkertijd is het moeilijk om de mooie natuur te missen…

On our way to the main campus
Op weg naar de hoofdcampus

Street view

Straatbeeld

Marloes in a banana tree

Marloes in een bananenboom:)

Flower along the road
Bloem langs de weg

We found the campus and did our things, we had to fill in a form and talked a bit to Sammy- who is arranging everything. Really interesting to talk with a black African person about the history of South Africa! This all took a while (and we’re still not done with everything, but well…) and in the meanwhile it started raining- so it’s not just sunny and warm here!! But it wasn’t so bad. We walked around and went to the mall where we had a really nice late lunch/early dinner at a fish restaurant and bought the stuff we still needed and walked back home again. I think we walked at least 2 hours in total this afternoon, so I have my workout for today! Now we’re just relaxing, created a coffee machine so that we can have real coffee instead of just instant coffee.

We hebben de campus gevonden en de dingen gedaan die we moisten doen. Intussen een beetje met Sammy gepraat- degene die alles regelt voor ons. Het is echt heel interessant om met een zwart iemand over de geschiedenis te praten! Dit alles duurde een tijdje en inmiddels was het begonnen met regenen- dus het is niet alleen maar zonnig en warm hier! Maar het was niet zo heel erg… We liepen nog een tijdje rond en hebben het winkelcentrum gevonden waar we een heerlijke late lunch/vroeg dinner hadden in een visrestaurant en de dingen gekocht hebben die we nog nodig hadden en zijn weer verder naar huis gelopen. Ik denk dat we in totaal wel zo’n twee uur rond gelopen hebben, dus ik heb goed aan mn conditie gewerkt! Nu zijn we een beetje aan het relaxen, hebben een koffie apparaat in elkaar gefabriekt zodat we echte koffie kunnen drinken in plaats van instant koffie.

We haven’t really met a lot of people yet. We’ll try to contact the school tomorrow and arrange things with them. The first impression is that people are really friendly and helpful. Being here really reminds me of being in Mexico, it sort of looks the same and the weather is similar and the nature and the people being so friendly and helpful… even Spanish words come back to mind:) Pretoria is really big and it’s hilly and is really green! Im sure there will be more about that later, but thought you’d be interested in it now :)

We hebben nog niet heel veel mensen ontmoet. Morgen proberen we contact met de school te maken om dingen met hun te regelen. De eerste indruk is dat mensen hier heel erg vriendelijk en behulpzaam zijn. Hier te zijn herinnert me heel erg aan Mexico! Het ziet er een beetje hetzelfde uit, hetzelfde soort weer en ook de natuur en de mensen zijn vergelijkbaar. Er komen zelfs weer allerlei Spaanse woorden terug in mn hoofd! Pretoria is erg groot en uitgestrekt dus alles is ver weg. Het is heuvelachtig en erg groen! Later zal er vast meer over te vertellen zijn, maar ik dacht dat jullie hier vast wel in geïnteresseerd waren!

First message from Pretoria!!

We arrived and are a life and kicking!! After quite a spectacular start of our trip (we almost missed our connecting flight) we had a good trip and everything went perfectly well! We were a bit nervous if they would let us into the country since we don’t have a visa and stay longer than permitted without a visa… but not trouble at all. The lady at customs was humming a song and told us that she imagined it is really hard to travel with little children (since the couple next to us was trying really hard to calm their children down, without too much success) and she stamped our passport and we entered South Africa!! Our suitcases were already waiting for us and without any problem we found Renier who was there to pick us up, holding up a sign ‘university of Pretoria’. He works for the University of Pretoria and he dropped us at the right place. We have a HUGE house (with bars for every opening) It is a three bedroom apartment with a bad room (including a bath tub!) a kitchen with all possible facilities (except a dishwasher) and a big living room. Unfortunately there is no phone and internet in our house:( We live on campus, and it looks really nice! Apparently we are three of the few international students who will live here and the first to arrive. Apparently most first year students will live here and some senior students- who will all arrive somewhere between now and two weeks, so it’s kind of quiet here still. I can go on telling what it looks like here- but that wouldn’t suffice… Lots of first impression. The people are really friendly and I can’t explain how weird it is to be about 5000 miles from home and be able to understand the people more or less because the speak a language very much related to your own language!

We zijn er!! Na een wat spannend begin van onze reis (we misten bijna onze tweede vlucht) ging alles voorspoedig en zonder problemen. We waren een beetje zenuwachtig of we wel het land in mochten, aangezien wij geen visum hebben maar wel langer blijven dan toegestaan is op een toeristen visum. De mevrouw bij de douane was vrolijk een liedje aan het neuriën en zei hoe lastig het haar leek om met kleine kinderen te reizen (naast ons was een stel aan het proberen hun kinderen te kalmeren, zonder al te veel succes). Maar de douane mevrouw stempelde ons paspoort en liet ons door! Ons koffers kwamen al aan over de band, weer een zorg minder. Nu nog een stap- wie zou er op ons staan te wachten? En jahoor, er stond iemand met een bordje ‘University of Pretoria’ en dat was Renier! Hij heeft ons naar ons huis gebracht en geholpen met de dingen die we al gelijk moesten doen, dus dat was echt geweldig! We hebben een ENORM huis! Het is een 4 kamer appartement, dus we hebben allemaal een eigen slaapkamer en er is een keuken met echt alle apparaten die mogelijk zijn (behalve een vaatwasser), een badkamer met een ligbad en een grote woonkamer. Er zijn ook twee wasmachines, wat erg handig is! Er is alleen geen telefoon en ook geen internet:( We wonen dus op de Campus, die echt heel erg mooi en groen is! Blijkbaar zijn wij drie van de weinige internationale studenten en wonen er verder allemaal eerstejaars studenten en ook wat oudere jaars. Die zijn er allemaal nog niet, die komen tussen nu en twee weken aan. Dus het is een beetje stilletjes nog hier, maar dat verandert vast wel snel! De mensen zijn echt heel vriendelijk maar het is echt HEEL erg gek om 9000 km van huis een soort van Nederlands te horen! Het valt nog wel n beetje tegen om ze te verstaan, maar het lijkt een beetje op Zeeuws en Vlaams door elkaar heen. Dus opa- je hebt best wel gelijk als je zegt dat je met Zeeuws overal terecht kan! :)


This is Renke, the third person of our trio- not his best picture, but Im sure more will follow. He will teach history- quite a challenge here!

Dit is Renke, de derde persoon van ons trio. Dit is niet zn aller charmanste foto maar ik weet zeker dat er nog wel foto’s zullen volgen:) Hij gaat geschiedenis geven- een behoorlijke uitdaging hier!!

Impression of the campus.
Om een idée van de Campus te geven.

Our house is furnished but of course it still needs a lot to make it a real house. Since it was still early in the day we decided to go to the supermarket that is a 10 minute walk from here.

Ons huis is dan wel gemeubileerd maar je hebt toch nog wel heel veel nodig om het leefbaar te maken. Daarom besloten we dus ook maar om naar de Spar te gaan die ongeveer 10 minuten lopen hiervandaan is.

This is where we live! The Groenkloof neighbourhood!
Dit is waar we wonen! De Groenkloof wijk

We bought a lot. Varying from lamps to different herbs to cook with to knifes and spoons since there weren’t any in the kitchen. We were surprised at how cheap the food and especially the fruits are here!! So we bought a lot of fresh fruit and already ate most of it! When we paid our groceries we each got a chocolate bar because we bought that much:)

We hebben echt heel veel gekocht! Variërend van lampen tot kruiden tot kleerhangers tot messen en lepels (vorken hadden ze niet) tot nou ja, verzin zelf maar. We waren verbaasd hoe goedkoop het fruit hier is! We hebben dus gelijk maar goed ingeslagen en het meeste is eigenlijk al weer op. Toen we af gingen rekenen kregen we drie chocolade repen omdat we zoveel gekocht hadden- hoe grappig was dat!

We asked the security lady if she would take our picture so that we could show how many groceries we were carrying with us. Not such a hard request one would think… But she tried, and it didn’t work so some other security guy came to help her, and it still didn’t work- then there were three, and it still didn’t work and then there were four and yes… finally! It worked- this is the result, as you see it’s still not that great- but you get the impression:)

We vroegen aan de beveiligings mevrouw (ja Sylvia- werk genoeg hier voor je!) of ze een foto van ons wilden maken omdat we echt afgeladen waren met boodschappen- niet zo heel moeilijk zou je verwachten… De mevrouw probeerde het, maar het lukte niet dus kwam iemand anders van de beveiliging haar helpen- maar het lukte nog steeds niet, toen waren er drie mensen en nog steeds lukte het niet, en toen eindelijk met vier mensen lukte het om een foto te maken- die nog steeds niet heel goed is of zo, zoals je kunt zien, maar het is ook maar om het idee:)


All the groceries we bought on our table- we’re ready for it!!
Al de boodschappen op tafel- wij zijn er klaar voor!!

A picture impression of my 1st internship

There have been some complains about me not updating my blog anymore. What has happened in my life the past four months- well, that's easy to answer! School was pretty much it. Since I started the "Bilingual and International Teaching Programme" I haven't had alot of calm and quiet moments anymore. I did an internship at a secundary school in Nieuwegein (about 1,5 hour from Leiden)- this was 3 days a week, and the other 2 days I had school myself. By now I am done with my first internship and ready for my second one in South Africa. I really love teaching and I'm really happy I got to do this programme, it fits me and it's just great. It has been really busy, no time for myself, no time for friends and family- but I managed and I had a very succesful first internship. Here you find some pictures, this is not the class I taught most often- but in my other class I was always teaching and there weren't any fieldtrips, so no time for picture taking- just serious business:) Most of my 9th grade class on a fieldtrip in Utrecht
Some of my pupils in class
Preparing for a presentation with my fellow student-teacher Michiel in the middle
Tuyet and Hanan having their presentation
Sinterklaas with his helpers at school!!
Sinterklaas in the classroom decididng if the kids have been sweet enough for some presents

Black Petes having a good time in the classroom.