Dit is al adembenemend- althans, dat vind ik- maar wat ook heel indrukwekkend was, was de eindeloze sterrenhemel! De sterren zien er hier heel anders uit dan thuis, er was geen enkel lichtje- dus alles was echt heel mooi en duidelijk. De melkweg was niet te missen! Het hoogtepunt van het hele kamp was toch wel op de laatste avond van het kamp (na deze zons ondergang dus), na de bonte avond, na het kampvuur, na de officiele sluiting, toen alle zaklampen uitmoesten en Vincent, een geweldige jongen, van wie ik als ik kon beeldhouwen absoluut zijn hoofd zou na maken omdat hij een hoofd heeft alsof het uit ebbenhout gebeeldhouwd is, in zn eentje met zn super mooie wijze mannenstem een (zelfgemaakt?) lied zong onder de indrukwekkende sterrenhemel, terwijl honderd vijftig klasgenoten hun adem inhielden en ik absoluut met een hele grote brok in mn keel stond te luisteren en stiekum toch een traantje weg moest pinken.
Monday, February 18, 2008
Grade 10 camp (more tomorrow!)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment